انتخابات آيندۀ رياست جمهورى، وضعيت جارى ويران افغانستان و اخيراً افزايش نا امنى ها نسبت به قبل به گونۀ با هم گره خورده است. اگر از يک سو انتخابات آينده روز تا روز نزديک ميشود از سوى ديگر، صداهاى نا امنى نيز از بخش هاى مختلف کشور بلند ميشود.
کميسيون مستقل انتخابات از برگزارى انتخابات اطمنان ميدهد؛ اما وضعيت جارى افغانستان با اظهارات آنها در تضاد است. به ويژه انتخابات آينده و افزايش نا امنى ها در مناطق پشتون نشين با يک ديگر پيوند بيشتر دارد.
درسال هاى گذشته نيز نمونۀ انتخابات شفاف و همه شمول در مناطق پشتون نشين ديده نه شده و اين بار نيز همان ترس وجود دارد که شايد انتخابات تنها در مناطق انگشت شمار صورت گيرد. اين ترس است که سرنوشت ميليون ها افغان با آن گره خورده اند. اگر اکثريت مردم افغانستان از يک کانديد حمايت کنند و آنرا با قاطع اکثريت آرا ميخواهند؛ اما دست هاى آنان قصداً بسته و اين حق بزرگ از آنها گرفته ميشوند.
درمناطق که شايد برگزارى انتخابات در آن صورت گيرد، ادارۀ اکثريت مردم در آن تمثيل شده نمى توانند، مناطق شمالى کشور که از چند سال بدينسو تا حد بيشتر امن بود، برخى بيشتر مردم توانستند که کارت هاى راى دهى اخذ و در انتخابات اشتراک نمايند، اما برخى مردم ديگر در مناطق بيشتر تا هنوز هم کارت هاى راى دهى را بدست نه آوردند. پس آنها در اين صورت چطور ميتوانند که در انتخابات سهم گيرند؟
عبدالله عبدالله و داکتر اشرف غنى احمدزى از جمع نامزدان رياست جمهورى پيشتاز خوانده ميشود، عبدالله عبدالله که کانديد پيشتاز تاجک ها و شمال ناميده ميشود، علاوه بر حمايت ، چانس هاى پيروزى نيز از دست داده. موصوف تلاش هاى سريع يکپارچگى شمال آغاز کرده بود؛ اما چيزى به دست نه آورد، مکررا ايتلاف هاى مختلف را اعلام کرد؛ ولى عمر ايتلاف هاى وى مثل سابق کوتاه و همکاران ايتلاف هاى وى در نيمۀ راه از وى جدا شدند.
عبدالله عبدالله ، با نزديک شدن انتخابات، بارها به جنرال دوستم که از کله هاى زور آور شمال و بستۀ اراى تقريبا سه ميليونى ازبک ها شمرده ميشود، وعده هاى چرب داده ؛ اما خود وى از ابتدا با وى باور نداشت و در نيمۀ راه از وى جدا شد.
امرالله صالح که بعد از گوشه شدن از حکومت کرزى بسيار شور و صدا داشت از اثر مشکلات ذات البينى و بى باورى ها و يک نوع دخالت با محقق گوشه شد. اکنون به عبدالله عبدالله تنها صلاح الدين ربانى که جانشين استاد ربانى است، معلم عطا به جا مانده بود. عبدالله عبدالله و معلم عطا در آغاز نيز بازار کمپاين گرم کرد؛ اما خريدار خوب را پيدا نکرد و بالاخره به عبدالله عبدالله روى آورد اند و احمدضيامسعودنيز بخاطر منافع شخصى خود از داکتر عبدالله عبدالله صرف نظر کرد و با زلمى رسول پيوست.
حزب جمعيت که در انتخابات آينده در پيروزى عبدالله عبدالله نقش سازنده داشت و اسماعيل که يکى از نيروى حمايتى ديگر وى محسوب ميشود، خلاف توقع ، وى را به ميدان ماند و همراى حاميان خود در پهلوى استاد سياف ايستاده شد.
اين زمانى بود که عبدالله عبدالله مجبور بود ، تا يک پشتون نيز با خود داشته باشد، موصوف بدين باور شد که هر نوع پشتون ميتواند که حامى وى باشد ، زيراکه حضور وى در اين پوزيشن تا حد بيشتر سمبوليک بود و به وعده هاى حزب اسلامى که حزب مسلح اصلى مخالف دولت خوانده ميشود، به حزب جعلى حزب اسلامى خطا خورد.
بعد از اعلام تيم عبدالله عبدالله، شايعات نيز پخش شد که گويا محقق نيز از حمايت وى پشيمان شده ؛ اما بعداً همۀ اين چيز ها پنهان شد. پس اراى تاجک ها با در نظرداشت ساختارها و مخالفت هاى ذات البينى، تقسيم شد و تمامى اين کارها چانس پيروزى عبدالله عبدالله را پايين آورد.
اين ساختار، مژده هاى زياد پيروزى به اشرف غنى احمدزى در انتخابات آينده داشت. اشرف غنى احمدزى که قبل از اين حمايت مردم به ويژه حمايت قشر جوان را با گرفتن مقام دومين مرد متفکر جهان به دست آورده بود، توانست که جنرال دوستم با خود ايستادکند و تقريبا نيمۀ اراى مردم شمال را از آن خود نمايد.
از سوى ديگر، دو گروپ بزرگ هزاره ها که در راس آن محقق و خليلى قرار دارد، با دو گروه تقسيم شد، خليلى که چانس موفقيت اشرف غنى را بيشتر مى ديد، پس خواست که يک بار ديگر نيز به يک نوع در کرسى قدرت بماند، همين بود که سرور دانش، معاون حزب خود را به حيث معاون اشرف غنى انتخاب کرد و از اين طريق حمايت بخش نيمۀ مردم هزاره را با اشرف غنى احمدزى اعلام کرد.
در اين ميان يک گروه روشنفکران و چهره هاى مشهور علمى نيز که شايعات کانديدا تورى بعضى از آنها از قبل نيز پخش شده بود، به جاى خود ماند. اين گروه که در تشکيل آن على احمدجلالى، زلمى خليلزاد، حنيف اتمر و تيم هاى همه شمول قرار داشت، چانس پيروزى اشرف غنى در انتخابات آيندۀ بيشتر ديد و وى را انتخاب کرد.
رمضان بشردوست يکى از چهره هاى ديگر هزاره؛ اما مورد پسند همه که در انتخابات گذشته مقام سوم داشت، تا حد زيات در گوشه ماند؛ اما انتخاب اشرف غنى احمدزى منحيث مفکر دوم جهان را مناسب خواند.
اگر انتخابات آيندۀ با درنظرداشت محيط جنجالى و ساختارهاى غير منظم، برگزار نشود، شايد راه بدبختى هاى مختلف باز، دست آوردهاى ده سال گذشته از بين خواهد رفت و کسانيکه از قبل هشدار بالاشدن به کوه داده بوده اند، همين راه را در پيش خواهند گرفت.
فعلا به حکومت کنونى افغانستان، کميسيون مستقل انتخابات ،دواير بين المللى و نيروى هاى امنيتى لازم است ، تا تلاش ها جهت جلوگيرى از همچو يک وضعيت انجام دهد و زمينه براى انتخابات مصوون از مداخلات بيگانه ها در يک فضاى صلح آميز و ديموکراتيک مساعد سازند.
ياد آورى: اين مقاله نظر نويسنده را بيان مى کند، بيانگر نظر آژانس خبرى پژواک نيست.
