فشرده از زندگینامه محترم دکتور عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه جمهوری اسلامی افغانستان

 

دکتور عبدالله عبدالله، در سال 1338 خورشیدی مطابق به 1960 میلادی، در یک خانواده فرهنگی – سیاسی در شهر کابل دیده به جهان گشوده است. پدرش "غلام محی الدین خان زمریانی" سناتور انتصابی ولایت قندهار در دور آخر پارلمان دولت شاهی است٬ که قبل از احراز این کرسی در مجلس سنا، بیش از 40 سال زندگی پر بارش را تا مافوق رتبه در خدمت به دولت و ملت افغانستان سپری کرده است.دکتورعبدالله عبدالله، دو ساله بود که ماموریت پدرش ازکابل به قندهار تبدیل شد.ازهمین رو ، نخستین  بار در قندهار پا به دروازه مکتب گذاشت. صنف اول را در همین ولایت به پایان رساند، اما وقتی بار دیگر ماموریت پدرش از قندهار به کابل تبدیل شد٬ وارد "مکتب ابتداییهء غازی ایوب خان" شد و دورهء ابتداییه را در این مکتب به پایان رسانید.

 

در سال 1355 از "لیسه نادریه" فارغ و با سپری کردن امتحان کانکور وارد دانشگاه طبی کابل شد. سالهای دانشجویی را در متن حوادث و رویدادهای ناشی از تحولات به شدت بحرانی آن زمان، با استقامت و پایداری سپری کرد. اما، همزمان با این که دکتور عبدالله عبدالله در زمستان 1362 از دانشگاه فارغ شد، تحولات سیاسی وخیم تر و بحرانی تر از گذشته گردید. برای همین پس از سپری کردن چند ماه دورهء آموزش عملی در "شفاخانهء نور" در کابل، عازم دیار مهاجرت به پاکستان گردید.

هنگامی که جهاد مقدس و برحق مردم افغانستان علیه اشغال کشور توسط ارتش سرخ آغاز شد، دکتور عبدالله برای پیوستن به صفوف مجاهدین، در سال 1364 وارد پنجشیر شد و در کنار احمد شاه مسعود در جهاد سهم گرفت.

دکتور عبدالله در آغاز فعالیت خویش را با فعال کردن یک کلینک صحی به منظور رسیدگی و تداوی مجروحین جهاد آغاز نمود. اما به دلیل استعداد و فراست سیاسی و تعهد قاطعانه ای که در دفاع از آرمانهای برحق مردم افغانستان داشت، به زودی در کنار رسیدگی به وضعیت مجروحین، مسوولیت سنگینی را به عنوان دستیار فرمانده احمد شاه مسعود به عهده گرفت و در بخش های مردمی٬ جهاد٬ امور فرهنگی و بالآخره تامین روابط و مناسبات دپلماتیک کارهای دشوار و تاثیر گذار را در پیروزی جهاد برحق مردم افغانستان به انجام رساند.

پس از پیروزی جهاد مردم افغانستان، دکتور عبدالله عبدالله در سال 1371 به حیث سخنگوی وزارت دفاع دولت اسلامی افغانستان ایفای وظیفه کرد. سپس، در سال ٬1375 به صفت معین وزارت امور خارجه در دولت اسلامی افغانستان که با وجود اشغال کابل توسط جریان سیاه طالبان، توسط ملل متحد و جامعهء بین المللی به عنوان دولت مشروع افغانستان به رسمیت شناخته می شد٬ احراز نمود و در سال 1377 مقام وزارت امور خارجه کشور را به عهده گرفت.

پس از سقوط طالبان، در 31 سنبله 1380 به اساس مذاکرات تاریخی بین الافغانی در شهر بن آلمان دکتور عبدالله به سمت وزارت خارجه ادارهء موقت افغانستان به رهبری حامد کرزی انتخاب شد.

 در سرطان 1381 دکتور عبدالله عبدالله در لویه جرگهء اضطراری کماکان به صفت وزیر خارجه دولت اسلامی انتقالی افغانستان تایید شد و تا سال 1385 وزارت امور خارجه کشور را با درایت و شایستگی، رهبری کرد.

دکتورعبدالله، پس از کناره گیری از مقام وزارت امور خارجه کشور در پهلوی اینکه به عنوان سکرترجنرال، مسوولیت مدیریت و رهبری "بنیاد شهید احمد شاه مسعود" را به عهده گرفت، برای سه سال در راستای خلق هماهنگی بزرگ مردمی در سراسر کشور، تلاشهای خستگی ناپذیر را مدیریت و رهبری کرد.

دکتور عبدالله عبدلله، در سال 1388 با هدف آوردن "تغییر و امید" در وضعیت سیاست و سرنوشت مردم افغانستان، به عنوان یکی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری عملاً وارد عرصه ای رهبری سیاسی کشور شد. در جریان مبارزات انتخاباتی، برنامهء "تغییر و امید" به رهبری جناب دکتور عبدالله عبدالله با استقبال گسترده و بی نظیر ملت افغانستان همراه شد. برنامه ای که هدفش آوردن اصلاحات ضروری در رهبری سیاست کشور و همچنان تغییر دادن نظام از ریاستی به پارلمانی بود.

نتایج غیررسمی و تایید ناشده انتخابات سال 1388 در 25 سنبله همان سال جناب حامد کرزی را بدون آرای اکثریت در مقام اول و جناب دکتورعبدالله عبدالله را در مقام دوم نشان داد. بعد از بررسی روند انتخابات و باطل اعلان کردن تعداد زیاد آراء توسط کمیسیون شکایات انتخاباتی که بیشترین آن مربوط به کاندید بر حال بود، برگزاری دور دوم انتخابات بین جناب رییس جمهور کرزی و جناب دکتور عبدالله عبدالله اعلان شد. در اول عقرب سال 1388 دکتور عبدالله عبدالله اعلام کرد که بنا بر شک و تردید موجود در مورد کفایت و تعهد کمیسیون مستقل انتخابات در تضمین شفافیت آراء، در انتخابات دور دوم شرکت نمی کند.

دکتور عبدالله عبدالله بعد از ختم روند انتخاباتی، حرکت سیاسی ائتلاف تغیر و امید را به ایتلاف ملی افغانستان مبدل ساخت. ائتلاف جدید به یگانه اپوزیسیون قدرتمند و دموکرات در مقابل حکومت رییس جمهور حامد کرزی مبدل گردید. دکتور عبدالله عبدالله در سمت رهبری "ائتلاف ملی افغانستان" نقش تاثیر گذار را در جهت دهی روند سیاسی کشور بازی کرده و همراه با چهره های سرشناس سیاسی در سراسر کشور برای نهادینه سازی اصلاحات سازنده و به وجود آوردن حکومتداری خوب در نهاد های دولتی و نظام سیاسی افغانستان، مُجدانه تلاش و فعالیت کرد.

دکتور عبدالله عبدالله بار دیگر در میزان 1392 نامزدی خود را برای مقام ریاست جمهوری در سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان اعلان کرد. در انتخاباتی که در 16 حمل 1393 برگزار شد، دکتور عبدالله عبدالله، بلند ترین میزان رای را در این رقابت به دست آورد. اما، رقم رسمی ، رای دکتور عبدالله را  46.65% و بلند ترین سطح رای در انتخابات 16 حمل اعلان کرد. به اساس تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات دور دوم انتخابات در 25 جوزا 1393 برگزار گردید. ولی دور دوم انتخابات با مشکلات عظیم تخنیکی و تقلبات سنگین و سازمان یافته همراه گردید و چند ماه بحران سیاسی را در کشور به وجود آورد که بالآخره، با امضا شدن توافق نامهء سیاسی میان دو نامزد دور دوم٬ بن بست سیاسی از میان برداشته شد.

موافقتنامه سیاسی مذکور به تشکیل حکومت وحدت ملی انجامید که در آن دکتور محمداشرف غنی به صفت رییس جمهور و دکتورعبدالله عبدالله به صفت رییس اجرائیه جمهوری اسلامی افغانستان ایفای وظیفه می کنند.

داکتر عبدالله ازدواج کرده است و سه دختر و یک پسر دارد. او به زبان های دری، پشتو و انگلیسی به روانی صحبت می کند و بر زبان های عربی و فرانسوی نیز تسلط دارد.