مردم جوزجان از ناامنى، بيکارى، دسترسی نداشتن به آب آشامیدنی و زراعتی، سطح پايين کیفیت معارف و ولتاژ برق، و خدمات ضعیف گازرسانی شکایت دارند و از دولت می خواهند که در رفع این مشکلات به طور جدی اقدام کند.
جوزجان، يکى از ولايات شمال کشور میباشد که با ترکمنستان سرحد دارد و برق آن کشور، به اين ولايت تمديد شده است.
اين ولايت، داراى منابع گاز طبيعى و ده ها چاه گاز فعال نيز ميباشد که هزاران خانواده از آن استفاده مينمايند؛ اما مردم توقع دارند که ازين منابع، استفادۀ اعظمى شود.
"یلدا افشار" معلم یکی از مکاتب شهرشبرغان مرکز جوزجان ميگويد: "ما ١٠ الى١٥ سال قبل برق وگاز کافی داشتیم؛ اما در سه سال اخیر با کمبود انرژی برق و خدمات گازرسانی مواجه استیم. با آنکه منابع گازی ما سربسته مانده؛ ولی ما از آن استفاده کرده نمیتوانیم و دولت نیز حاضر نيست که بر این منبع سرمایه گذاری نماید."
این خانم به آژانس خبرى پژواک گفت که ٢٥ سال قبل از امروز، از درک فروش گاز خام به اتحاد جماهیر شوروی سابق، ٤٣  درصد مصارف اقتصادی کشور تامین میشد.
به باور وى، اگر بر منابع گازی سرمایه گذاری صورت بگیرد، مشکلات کمبود برق وخدمات گازرسانی نه تنها در جوزجان حل خواهد شد، بلکه گاز به ساير ولايات نيز داده خواهد شد.
 "کینجه" دهقان ولسوالی مردیان، از کمبودآب زراعتى شکايت نموده گفت که زمینهای زیادزراعتی وجود دارد؛ اگر در قسمت تامین آب درين ولايت کار شود، دهاقین میتوانند تمام گندم مورد نیاز کشور را تامین نمایند.
اما وى افزود که دولت ومسوولین حکومتی، همیشه مردم را با وعده های دروغین فریب داده به این ولایت توجه نکرده اند.
به گفتۀ کینجه، مسوولین وزارت زراعت وانکشاف دهات، شش سال قبل وعده داده بودند که آب زراعتی و آشامیدنی را از بستر دریای آمو به آنها تامین میکنند، ولی این پروژه تا کنون عملی نشده است.
"غزال" شاگرد یکی ازمکاتب شبرغان، از پايين بودن سطح تعلیمی دربرخی مکاتب انتقاد نموده، گفت که سویۀ معلمین پایینتر از آن است که بتوانند شاگردان را آموزش بدهند.
اين شاگرد علاوه کرد: "این امر میرساند که برای جذب معلمین درمکاتب، یک معیارمشخص وجود ندارد تا سطح دانش و قوۀ آموزش آنها اندازه گيرى شود."
به گفتۀ وى، پایین بودن سطح تعلیمی در مکاتب، باعث گرم شدن بازارکورس های آموزشی شخصى در شبرغان شده است.
حاجى خدایداد باشنده ولسوالى قوش تپه، ناامنى درين ولسوالى را تهديدى به زندگى مردم خواند و از افزايش  سطح بيکارى نیز شکايت کرد.
  وی گفت که دولت در ده سال گذشته، به این ولسوالی توجه اندک نموده و در رفع مشکلات بیکاری، خدمات ترانسپورتی و امنیت، کاری انجام نداده است.
موصوف خاطرنشان کرد که گراف ناامنی درین ولسوالی با گذشت هر روزبالا میرود و دولت قادر به کنترول اوضاع نیست.
ولسوالی قوش تپه درحدود ٩٠ کيلومترى غرب شهر شبرغان، با ولسوالی صیاد ولایت سرپل سرحد سرحد دارد و از مناطق ناامن جوزجان به شمار می رود.
فساد ادارى نيز پديده يى است که مردم جوزجان را رنج ميدهد.
احمدفرید باشندۀ شهرشبرغان، از موجودیت  فساد وگرفتن رشوه در ادارات صحبت نموده گفت که این مسایل، بین دولت ومردم فاصله ایجاد کرده و مردم را نسبت به ادارات دولتی بی باور کرده است.
وی که صراف است، افزود: "در ادارات دولتی کمتر میشود سراغ کرد که رشوت وجود نداشته باشد و روابط قومى و تنظيمى در آن حاکم نباشد؛ بخاطر ازبین بردن این پدیده منفی، اقدامى هم صورت نگرفته و مردم بر دولت بی باور شده اند."
این صراف علاوه کرد: تا زمانیکه مفسدین به طور علنی محکمه نشوند و حسابدهی ادارات قضایی وعدلی برملا نگردد، این مسایل همچنان ادامه خواهد داشت.
نبیه مصطفی زاده منشى شوراى ولايتى جوزجان، ضمن تاييد شکایات مردم از نبود امنیت، پروژه های زیربنایی، بیکاری و فساد اداری، گفت که در يک دهۀ گذشته، هیچگاه در بخش عملى شدن پروژه های انکشافی درين ولایت، توازن در نظر گرفته نشده است.
به گفتۀ وی، جوزجان در بخش پروژه های انکشافی، همیشه در حاشیه قرار گرفته و زمامداران حکومت، این ولایت را همیشه دراین قسمت از قلم انداخته اند.
منشى شوراى ولايتى جوزجان گفت: "ما همه روزه اینگونه شکایات را از جانب مردم که از مناطق مختلف می آیند، دریافت می کنیم و آنرا با مسولین مربوط مطرح نموده و گاهگاهی آنرا به شورای ملی نیز میفرستیم؛ اما در راستای حل آن کوچکترین اقدامى صورت نمی گیرد."
وى علاوه کرد: درحالیکه جوزجان یک ولایت زراعتی وصنعتی است، اگر دولت بر منابع گازی وزراعتی آن سرمایه گذاری کند، بر تمام جوانب زندگى اقتصادی کشور تاثیرگذار خواهد بود.
باشندگان ولسوالی فیض آباد جوزجان نیز از دولت انتقاد کرده میگویند که درین ولسوالی، کاربنیادی صورت نگرفته است.
محمد کمال یکی از باشندگان دولت آباد به پژواک گفت: "مردم قریه کوکلداش، علیه طالبان قیام کردند و قربانی دادند و خودشان امنیت خودرا تامین میکنند؛ درحالیکه بیشتر از یکسال از قیام مردمی در این ولسوالی میگذرد، ما شاهد کوچکترین اقدام مثبت از جانب دولت به خاطر تطبیق پروژه های عام المنفعه  نبوده ایم."
به گفته وی، مردم در ولسوالی فیض آباد از خدمات برق رسانی، ترانسپورت، تامین آب آشامیدنی و زراعتی محروم اند.
خدایقًل باشندۀ ولسوالى خماب جوزجان گفت که امنیت در ولسوالی تامین است؛ ما تا اکنون از سوی دولت و جامعه بين المللى، قدمی  به خاطر عملى شدن پروژه های عام المنفعه برداشته نشده است.
  وى علاوه نمود که تحکیمات سواحل دریای آمو، اجرای پروژه های صحی، ساخت و بازسازی سرک مواصلاتی بین ولسوالی ومرکز ولایت، از اولویت های مردم است که تا کنون به آن پاسخ مثبت گفته نشده است.
گلاب شاه يکى از کوچی هاى قریه خطای سای دشت لیلی ولسوالی قوش تپه نیز شکايت کرد که طی ده سال گذشته، برای کوچی ها کاری انجام نشده و مشکلات آنها نه تنها پابرجا است، بلکه بيشتر شده ميرود.
وى افزود که کوچی ها در ولسوالی های قوش تپه و خواجه دوکوه مسکن گزین اند؛ اما از دسترسی به آب آشامیدنی وخدمات تعلیمی محروم اند.
وى افزود که  آنها، آب باران و برف را  ذخیره کرده  و در تابستان از آن استفاده مى کنند.
اين کوچى، علاوه کرد که درساحات کوچی نشین، مکتب وجود ندارد و اولادهای آنها بيسواد بار مى آیند.