مردم ولایت تخار، از ناحیۀ قطع جنگلات، موجوديت افراد مسلح غيرقانونى، فساد ادارى، قاچاق موادمخدر، غصب زمين و بيکارى شکايت داشته و خواستار رسيدگى به اين مشکلات هستند.
آنان ميگويند که دولت در بيش از يک دهۀ گذشته، در این بخش ها کار قابل ملاحظه انجام نداده و لازم است که در اين عرصه ها توجه جدى شود.
حاجی محمد اکبر یکتن از موسفیدان ولسوالی درقد، به آژانس خبرى پژواک گفت: "مردم ولسوالی ما، از قطع جنگلات و شکار حیوانات، بسیار زیاد رنج میبرند."
وى افزود که بیش از پنج سال میشود که افراد زورمند؛ بدون کدام ترس و نگرانى، جنگلات را قطع میکنند که این کار شان، باعث از بین رفتن  زیبایی منطقه و آسيب رسيدن به محیط زیست شده است.
اين موسفيد، به پژواک گفت که همين جنگلات است که از آبخيزى دريا جلوگيرى ميکند؛ اما تا حال  هزاران درخت درکنار دریا قطع گردیده و صدها جریب زمین که قبلاً جنگلزار بود، اکنون  به بستر دریا تبديل شده است.
وى علاوه کرد که اکنون هم قطع جنگلات جریان دارد و در کنار آن، شکار حیوانات وحشى نيز مايۀ نگرانى مردم بوده و با وجودى که دولت شکار حیوانات را منع قرار داده؛ اما شکارچیان بدون درنظرداشت قانون، حیواناتى مانند پلنگ و پرندگان را شکار میکنند.
به گفتۀ محمد اکبر، اکثر این حیوانات و پرندگان، به علت همين شکارها به طرف تاجکستان فرار کرده اند.
درقد، يکى از ولسوالى هاى ماوراى کوکچه در ولايت تخار بوده و در سرحد با تاجکستان واقع است.
اين ولسوالى، به شکل جزيره نما در 100 کیلومتری شهر تالقان قرار دارد. اين يگانه جزيره به سطح کشور بوده که از یکطرف آنرا دریای کوکچه و از طرف دیگر، دریای آمو احاطه نموده است.
شمار ديگرى مردم، از موجوديت افراد مسلح غيرقانونى ابراز نگرانى ميکنند.
حاجی گل مراد یکتن از متنفذين ولسوالی دشت قلعه گفت که مشکلات مردم اين ولسوالی، بیشتر از ناحيه  افراد مسلح غیرقانونى و فساد اداری است.
به گفتۀ وى، افراد مسلح، اکثر اوقات مردم را آزار و اذيت ميکنند؛ زمانیکه مردم به ارگانهای دولتی مراجعه میکنند، آنان هم هیچگونه توجهى به مشکلات مردم نکرده و در اکثر موارد، افراد مسلح را در بدل گرفتن پول رها مى نمايند.
اين متنفذ علاوه کرد: "این افراد، يا با مقامات محلی و يا هم با مقامات ولایت ارتباط دارند و از طرف آنان حمایت میشوند که این کار باعث شده تا مردم، دیگر به خاطر مشکلات شان به دولت مراجعه نکنند."
وى افزود که موجوديت طالبان مسلح نیز مايۀ نگرانى مردم بوده و بعضى اوقات، طالبان از ولسوالی  دشت ارچی ولايت کندز فرار کرده و به ولسوالی دشت قلعه مى آيند که این کار، بر امنیت ولسوالی  تا حدى اثر منفى گذاشته است.
دشت قلعه نيز از جملۀ ساحات ماوراى کوکچه بوده و در60 کیلومتری شهر تالقان واقع است. مردم  آن مصروف دهقانی و مالداری بوده و از کم توجهى در بخش بازسازی درین ولسوالی نيز انتقاد ميکنند.
شمار ديگرى از مردم، ادعا ميکنند که هنوزهم موادمخدر، از طريق ولايت تخار به تاجکستان قاچاق ميشود، ولى در آن کاهش به عمل آمده است.
عبدالودود يکى از موسفيدان ولسوالى دشت قلعه گفت که قاچاق موادمخدر، در سالهاى گذشته از طريق ماوراى کوکچه به تاجکستان زياد بود و موادمخدر، توسط موتر و مرکب به آن کشور انتقال داده ميشد.
اما وى افزود که حالا وضعيت به علت تجهيز پوليس سرحدى، خوب شده و قاچاق موادمخدر، از اين مسير به ندرت صورت مى گيرد.
اين درحالى است که در زمستان سال ١٣٩١ شش تن موفق به عبور از پوستۀ تلاشى پوليس سرحدى در دشت قلعه، به تاجکستان شدند؛ اما دو تن آنها در جريان درگيرى با محافظان سرحدى تاجکستان به قتل رسيد.
به گفتۀ مسوولان امنيتى، اين گروپ قاچاقچى، موادمخدر را از طريق منطقۀ عربهاى ولسوالى دشت قلعه، به تاجکستان انتقال مى دادند.
آنان گفته اند که ١٨٥ تن که تعدادى از آنها قصد قاچاق موادمخدر به تاجکستان را داشتند، در تخار بازداشت شده و از نزد شان ٩٩ كيلوگرام هيروئين، ٥٥ كيلوگرام ترياک، ٢٠٩ كيلوگرام چرس، ٢٧ كيلوگرام نوشادر، ٧٦٥  بوتل مشروبات الكولى، و ده ها عراده وسايط نقليه كشف و به دست آمده است.
 تعداد ديگرى مردم، از غصب زمين هاى شان توسط افراد زورمند شکايت دارند.
احمدخان یکتن از شهريان تالقان مرکز ولايت تخار گفت که صدها جریب زمین دولتی و غیردولتی،  توسط زورمندان غصب شده است. مردم بارها به مقامات محلى شکایت نموده؛ اما آنها بدون توجه به مشکلات مردم، با این غاصبين رابطۀ خوب داشته و آنان همچنان به کار شان ادامه میدهند.
وى، عدم تطبیق قانون را بزرگترین مشکل مردم بخصوص شهريان تالقان خوانده، علاوه کرد: "تا کنون دولت دراین مورد هیچگونه توجه نکرده و ما از دولت میخواهیم که بخاطرتطبیق قانون تصمیم بگيرد تا  مردم بدانند که دولت وجود دارد و دیگر نگران امنیت جان و مال شان نباشند."
محمد نسیم یکتن از جوانان شهر تالقان گفت که تعداد جوانان بیکار، روز به روز بیشتر شده میرود و دولت در این مورد تا کنون برنامه اى را روى دست ندارد.
اين جوان افزود: "من دوسال میشود که مکتب را خلاص نمودم، نسبت مشکلاتى که داشتم، به تحصیل خود ادامه داده نتوانستم و حالابیکار مى باشم و هرقدر که کوشش نمودم تا کدام کار برای خود پیداکنم،  نتوانستم."
اين فارغ صنف دوازدهم علاوه کرد که چندبار تصمیم گرفت که براى کار به ایران و یا پاکستان برود؛ اما از اینکه درخانه مادر و دوخواهرش تنها هستند، نتوانسته اين کار را بکند.
محمد نسيم گفت: "پدرم کارگر بود و در جنگ های داخلی کشته شد، نمیدانم که چه کنم، واسطه و پول ندارم که مرا کمک کنند."
وى علاوه کرد که صدها جوان دیگر، به علت بیکاری به موادمخدر معتاد گرديده و یک تعداد دیگر به کشورهاى همسايه رفته اند که تا کنون فامیل ها از فرزندان شان، کدام اطلاعى ندارند.