تالقان (پژواک ٣١سنبله ٩٢) مردم ولایت تخار، از دولت میخواهند که بخاطر تامین امنیت و ایجاد کار برای جوانان که قشر آينده ساز اند، توجه بیشتر کند؛ زیرا مردم از همين دوناحیه، بیشتر رنج میبرند.
عبدالقهار  "حکیمی" ریيس  شورای ولایتی  تخار ميگويد که اگرچه خواسته های مردم زیاد است؛ اما   از همه بیشتر مردم به امینت ضرورت دارند. قسمیکه دیده ميشود در این اواخر، افراد مسلح غیرقانونى و طالبان، بیشترین مشکلات را برای مردم اين ولایت ایجاد نموده اند و مردم از اين ناحيه نگران اند.
وى به پژواک گفت که مردم، از ارگانهای دولتی میخواهند که در بین شان هماهنگى داشته باشند که اکنون این هماهنگی دیده نمیشود و این کار، باعث شده که مردم از دولت دلسرد شده و از دولت فاصله بگیرند.
سهیلا "جویا" عضو شورای ولایتی تخار گفت که زنان بعد از سقوط حکومت طالبان، نقش مهم و اساسی را دراين ولايت بازی نموده و در اکثر موارد، همکار خوب برای اراکین دولتی بوده اند.
اما وى انتقاد کرد که دولت، چندان توجهى به این قشر نکرده و همیشه کوشش نموده که زنان در بخش های پایين مانند یک معلم و یا یک مامور کار کنند.
اين عضو شوراى ولايتى علاوه کرد که زنان تخار، توانمندی زیاد دارند که میتوانند در بخش های مهم دولتی مانند پُست مقام ولایت و ریاست ها کار نمايند؛ اما با تاسف که امروز یک ریاست امور زنان، برای زنان تخار داده شده است که کفايت نمى کند.
به گفتۀ خانم جویا، خواست زنان تخار از مقامات دولتی این است که بیشتر از این، برای زنان در پُست هاى دولتى کار داده شود و اقلاً یک و یا چند ریاست سکتوری برای آنان  واگذار گردد که بتوانند بیشتر از این، برای مردم بخصوص قشر زن، خدمت کنند تا مردم از توانمندى زنان مطمئن شوند.
 محمد هاشم "صاحبزاده" یکتن از متنفذين  تخار میگوید که سطح بیکارى درين ولایت، بسیار تکاندهنده است و از اينکه اکثر مردم دهقان پیشه اند، بعد از فصل کشت، بیکار ميشوند و نمیدانند که چه کنند؟
وى افزود که در طول بيش از يکدهه حکومت حامد کرزی، به بخش زیربنایی توجه نشده و در حق مردم تخار جفا صورت گرفته است. مردم از دولت میخواهند که فابريکه هاى تولیدی ايجاد کند تا مردم به کار اشتغال پيدا کنند و از مشکلات اقتصادى رهايى يابند.
صاحبزاده گفت: "مردم تخار وحدت دارند؛ اما یک تعداد افراد خارج ازاین ولایت وجود دارند که بخاطر منافع سیاسی شان میخواهند در بين آنان تفرقه بيندازند و از آن به نفع خود کار بگيرند؛ مردم از همچو افراد میخواهند که آنها را قربانی خواسته های خود نکرده و به جاى نفاق، در راه وحدت ملى کار نمايند."
شمس الدین یکتن از معلولين که اکنون مصروف دستفروشی در شهر تالقان است، گفت: "من یک جوان بسیار توانمند و فعال بودم و در زمان  مقاومت، به بسیار افتخار در مقابل  گروه طالبان می جنگیدم؛ اما در جنگ منطقه بنگی، به اثر انفجار ماین، یک پای خود را از دست دادم و از همان روز، بدبختی زندگی من شروع شد."
وى افزود که از دولت انتظار داشت که برای معلولین کار خوب مهيا کند؛ اما همه آرزوهای خودش و همسنگرانش به جز خواب و خیال، چیز دیگرى نبوده است.
شمس الدين گفت: "ما معلولین، از دولت میخواهیم که یک برنامه منظم برای ما در نظر بگیرد که در آن، سرنوشت ما و فرزندان ما در نظر گرفته شده باشد و ديگر از اين درد و رنج خلاص شويم."
اين معلول علاوه کرد که با مشکلات زياد میتواند مصارف شب و روز خود را پیدا کند و نمیتواند که برای درس و تحصیل فرزندانش عايد به دست آورد؛ از همين رو همیشه خود را نزد فرزندانش شرمنده احساس ميکند.
موصوف افزود: "اطفالم همیشه از من مى پرسند که پدر جان! چرا شما جنگ کردید که امروز هیچ کسی پرسان شما ره نمى کنه؟"
اختر محمد یکتن از موسفيدان ولایت تخار گفت: با وجودى که تخار دارای منابع آبی زیاد است؛ اما مردم در ماه های حمل و ثور، با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه میشوند، سطح آب چاه ها پایين مى آيد و مردم مجبور میشوند که از آب های غیرصحی استفاده کنند.
وى علاوه کرد که خواست مردم از دولت، اين است که به مشکل آب آشاميدنى رسيدگى کند.
فرزانه متعلم صنف یازدهم لیسه بی بی مریم شهر تالقان گفت: "باوجودى که دولت در بخش معارف زحمت زیاد کشیده، مگر سطح آگاهی یکتعداد معلمین نسبت به شاگرادن پایين تر است و این معلمین، با استفاده از واسطه معلم شده اند."
به گفتۀ وى، این معلمين نمیتوانند برای شاگردان، آن طورى که ضرورت است درس بدهند، که این کار باعث شده تا سطح کیفیت فارغین صنف دوازدهم پایين باشد و کمتر به پوهنتون ها راه يابند.   
اين متعلم افزود: "من خودم اکنون اول نمرۀ صنف خود هستم؛ اما از استادان چیزى که لازم بود نیاموخته ام؛ در چهار جای کورس میخوانم واستادان کورس، نسبت به استادان مکتب، بسیار لایق و مهربان هستند."
بازمحمد یکتن از دکانداران شهر تلقان گفت: "ما دکانداران از نبود برق بسیار مشکلات داریم، برق در تخار بسیار کم است و آنهم برق دیزلی است؛ ما از دولت میخواهیم که در مورد برق، بسیار کوشش کند."
اين دکاندار افزود: چندین سال است که دولتمردان میگویند برق تاجکستان قرار داد شده و عنقریب به شهر تالقان میرسد؛ اما سالهاست که مردم انتظار برق را دارند، ولى انتظار شان به پايان نرسيده است.
اين درحالى است که يک کيلو وات برق ديزل جنراتور در شهر تالقان براى خانواده ها و دکاکين، از ٤٠ تا ٦٠ افغانى بوده و مردم، اين قيمت بالا را کمرشکن خوانده و از دولت ميخواهند که به مشکل شان هرچه زودتر رسيدگى شود.