پلخمرى (پژواک ٢٣سرطان ٩٢(: مردم ولایت بغلان در کنار ساير خواسته ها، ازهمه  بيشتر خواهان وحدت  ملی  بین اقوام مختلف هستند و یگانه راه پیشرفت و انکشاف را وحدت ویکپارچگی میان مردم این ولایت مى دانند.
 مولوی  محمد امان یکتن ازعلمای  ولایت بغلان میگوید که عمده ترين مشکلى که فعلاً درین ولایت قابل ملاحظه است ،کمرنگ بودن وحدت بین اقوام مختلف و ندادن  امتیاز برای مردمى است که در اقلیت قرار دارند.
اين عالم دين مى افزايد که جنگ های  داخلی  و تنظیمی طی سالهای گدشته  اکثریت مردم  این ولایت را  با هم دشمن دار ساخته است  که اکنون هم یک  رقابت ناسالم  بین همین مردم در چوکات  ادارات  دولتی و غیر دولتی دیده میشود .نبود وحدت  در  تامين امنیت  و انکشاف در بخش های  مختلف  تاثیر منفی خود را  نيز دارد .
وی علاوه مى کند که در وقت اشغال افغانستان توسط قواى شوروى سابق،(دهۀ١٣٦٠) احزاب مختلف  مانند حزب اسلامی، جمعیت اسلامی،حرکت اسلامی  و سایر احزاب جهادى درين ولایت فعالیت میکردند و این احزاب در طول سال های جنگ، بار ها با هم درگيرشدند و جوانان زيادى قربانى آن گرديدند.
اما موصوف میگوید که در طول  بیش از ده سال حکومت حامد کرزی،کارى که باید  بخاطر  از بین بردن اختلافات میان این گروه ها و تقويت وحدت ملى صورت میگرفت ، نگرفته  است.
محمد نسیم یکتن از بزرگان شهر پلخمری مرکز بغلان، نيز وحدت و يکپارچگى را ضرورت مبرم مردم اين ولايت دانسته، ميگويد طورى که دیده میشود یکتعداد از مردم سود جو کوشش میکنند که از احساسات مردم به نفع خود  بهره برداری کنند .
وى علاوه ميکند که امروز ضررت است که خود مردم بغلان  بخاطر رشد و پیشرفت ولایت شان  خوب فکر کنند واز تمامی حرکات منفی که باعث  عدم پیشرفت این ولایت میگردد  دوری نمایند .
همچنان عبدالله  یکتن از استادان معارف ولایت بغلان میگوید: ((من فکر میکنم که دولت  به صورت درست به وظیفه خود عمل نکرده است،  زیرا دولت مکلف است که مردم خود را در بخش های مختلف  آگاهی بدهد  تا  از تمامی قوانین  و حقوق شان آگاه شوند .))
اما به باور وى، قسمیکه دیده میشود، دولت  چندان علاقمند وحدت میان مردم و گروه ها نیست  و نیاز است که مردم بغلان دولت را مجبور بسازند تا در دادن آگاهی  و ترویج  بیشتر فرهنگ اسلامی تلاش کنند  و این یک ضرورت مبرم پنداشته ميشود.
اين استاد ميگويد که مردم بغلان در اکثر موارد قربانی خواسته های نادرست  دولت شده و مقامات مرکزی در طول چندین سال فقط کوشش نموده اند که افراد مورد اعتماد شان را در پُست های کليدی این ولایت بگمارند و از ایشان  بهره برداری نمایند .
وى ميخواهد که مقامات مرکزی  بر مردم ولایت بغلان رحم کرده ،به حرفهاى اشخاص متملق  گوش ندهند  و دست از حمایت چنين افراد بردارد.
فرشته یکتن از فغالان جامعه مدنی میگوید که بغلان در گذشته یکی از ولایاتى بود که بیشترین  مصارف خود را ازدر آمد معدن  زغال سنگ، سمنت  غوری ، برق غوری و نساجی تکه بافى   بدست مى آورد  اما درین اوخر دولت به دلیل نا معلوم مالیه این  منابع توليدى را در کابل میگيرد  و آنهم معلوم نیست که مالیه دهندگان  این مالیه را میپردازد یانه .
اين فعال جامعۀ مدنى مى افزايد:(( خواست من این است که دولت مرکزی اجازه بدهد که این منابع، مالیه شان را به مستوفیت بغلان پرداخت کنند  و این پول را برای انکشاف  ولایت بغلان و سرمایه گذاری در بخش های اقتصادی  نمایند .))
فرشته علاوه ميکند که درسالهای ١٣٣٥ الی ١٣٥٩ ولایت بغلان مورد توجه حکومات وقت قرار داشت  و در بخش های مختلف مانند دستگاه نساجی ،فابریکه قند ،معدن زغال سنگ و سمنت غوری سرمایه گذاری  خوب صورت گرفت . در آزمان مردم بغلان زندگی راحت  داشتند، اما درین سال ها بيشتر این فابریکه ها و منابع توليدى تقریباً غیر فعال شده  و بر اقتصاد مردم اثر منفی گذاشته است.
وى ميخواهد که دولت  در ولایت بغلان در بخش نساجی ، برق آبی، باغداری ، زراعت  و معدن زغال سنگ سرمایه گذاری کند و اینکار میتواند که در زندگی مردم تغيیر مثبت بیاورد .
نور بی بی يکى از زنان بغلان از دولت میخواهد که  افراد رشوت خور  و مفسد را  از  ارگان های  عدلی وقضایی دور کند  و کسانى را در این ارگان ها بگمارد که به مردم خدمت کنند، جلو فساد را بگيرند و قانون را بر مفسدين تطبيق نمايند.
اين زن ٥٠ ساله مى افزايد: (( من فکر میکنم که اکثر مردم  به خاطرى که مشکلات شان در دولت حل نمیشود  در مخالفت با دولت قرار میگیرند و یا اینکه  خود شان دست به کار شده  انتقام خود را از جانب مقابل میگيرد .))
خواست ديگر اين خانم اين است که دولت حقوق زنان را همانطورى که در اسلام گفته شده است رعایت نماید  و زنان را از زیر ستم انسانهای  نادان رهايى بخشد .
ظریفه متعلم صنف دوازدهم لیسه نسوان بى بى حوای بغلان نيز بر نقش طبقۀ اناث در ادارات تاکيد نموده میگوید: (( مساوات در ادارت  دولتی و غیر دولتی در ولایت بغلان مراعات نشده  و در ادارات دیده میشود که  در بین سی کارمند دو الی سه کارمند آن زن و بقیۀ آنها مرد ها هستند .))
به گفتۀ وى، سیمینار هايی تحت عنوان جندر(تساوى حقوق مرد و زن از حيث کار) در جاهای مختلف برگزار شده و مسؤولین سنگ دفاع از مساوات را بر سينه مى کوبند اما گفته های  آنها در مورد جندربه شکل سمبوليک و روی کاغذ است .
اين متعلم مى افزايد که اگر این گفته ها از شکل سمبولیک بر آمده و در ساحه عمل پیاده گردد یقیناً که در بخش حقوق زنان ودختران وبرای رشد، پیشرفت و خدمت به جامعه گام موثری برداشته ميشود. چون اگر مساوات برقرار شود مرد و زن دوشادوش هم کار مى کنند و میتوانند مشکلاتى که دامنگیر جامعه است، آنرا به وجه احسن  حل بسازند .
جاوید باشندۀ ديگر ولایت بغلان از دولت ميخواهد که زمینه آموزش برای جوانان را در فضای صلح فراهم کند تا جوانان از روشنایی علم و معرفت مستفید شوند.
به گفتۀ وى، در بعضی از ولسوالی ها مردم از درس و تعلیم  باز مانده اند و مصروف دهقانی وغیره کار ها هستند، حتى از حق و حقوق خود آگاه نیستند، اگر برای آنعده از مردمى که در قرا‌ء و قصبات زندگی میکنند ، زمینه درس و تعلیم مساعد شود و آنها از حق و حقوق خود ،فامیل  ودیگران آگاه گردند، اين يک  خدمت بزرگ براى مردم خواهد بود .
خالد شریفی محصل سال  چهارم  کمپیوتر ساينس پوهنتون بغلان نيز میگوید: ((قسمیکه  دیده میشود   امنیت  به اندازۀ که ضرورت است ، وجود ندارد و جوانان در  شریط فعلى نميتوانند که درست تحصیل کنند بناءً مهم است که در یک جامعه، امنیت تامین شود تا جوانان بتوانند به شکل درست و در فضاى آرام به تحصیل ادامه بدهند.))
وى مى افزايد که  تنها راهى که یک جامعه را به طرف پیشرفت و ترقی سوق میدهد امنیت است ،پس لازم است که امنیت در جامعه برقرار باشد.