خانم شکيلا٤٠ ساله باشنده کابل مى گويد:"خدمات شفاخانه هاى صحى به اساس پول و واسطه صورت ميگيرد، افراد واسطه دار به وقت تداوى ميشوند، دواهاى خوب به دست مى آورند؛ اما مردم غريب فراموش ميشوند."
براى حل اين مشکل و فراهم سازى خدمات صحى بيشتر به تمام مردم افغانستان، به چه کارهاى ديگر نياز است و درصورت پيروزى، در بخش صحى به کدام کارها اولويت ميدهيد؟
صحت، ثروت گرانبهای یک کشور است؛ خدمات صحی در اولویت کاری ما قرار دارد. به یاری خداون(ج) به این حالت خاتمه خواهیم داد، به خدمات صحی کیفیت بهتر خواهیم بخشید؛ ارایۀ خدمات برای طفل و مادر را مهم تلقی می کنیم، با فساد دراین عرصه مبارزۀ جدی می نماییم، حمایت از محرومین و اقشار آسیب پذیر را در اولویت کاری مان قرار می دهیم، به وضعیت صحی روستاها توجه می نماییم.
براى فراهم سازی خدمات صحی، به موارد آتی متعهد خواهیم بود:
- افزایش میزان دسترسی شهروندان به خدمات صحی اساسی و مدرن
- گسترش مراکز عاجل تداوی در مراکز و ولایات
- حمایت از برنامه ها و فعالیت های وقایوی صحی
- برنامه ریزی در بخش خدمات صحی جهت ایجاد کادرهای مسلکی صحی
- نظارت و جلوگیری از ادویه جات بی کیفیت و تاریخ گذشته
- تأسیس و ایجاد شفاخانه های صحی در ولایاتی که تاهنوز به چنین مراکز دسترسی ندارند
- اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از مرگ و میر مادران
- افزایش کارکنان صحی طبقه اناث در ولایات و ولسوالی ها
به اساس قانون اساسى، دولت مکلف است که سهولتهاى صحى را براى مردم خود فراهم سازد؛ اصلاح نظام تعليمى صحى، به ميان آوردن مراکز طبى و شفاخانه هاى مشخص براى زنان که با معيار هاى جهانى برابر باشد، در اولويت برنامه هاى ما قرار دارند.
بلند بردن سطح داکتران طبقۀ اناث بالخصوص در بخش نسايى ولادى، از برنامه هاى ضرورى ما ميباشد، تا سطح مرگ و مير مادران و اطفال را کاهش دهيم.خواهان به ميان آوردن وسايل پيشرفتۀ طبى و بلند بردن کدرهاى تخصصى و فنى هستيم. شفاخانه ها و مراکز صحى را به وسايل عصرى تجهيز ميکنيم. براى به ميان آوردن محيط صحى کوشش هاى زياد خواهيم کرد. براى صحت جوانان و اطفال توجه خاص صورت خواهد گرفت؛ بالخصوص بيمه صحى لازم و اهميت زياد دارد. همچنان مراکز صحى را براى تربيه و صحت معتادان اعمار خواهيم کرد.
دولت بايد در اين بخش از تجارب ترکيه کار گيرد و آنها را به تعاون مزيد تشويق نمايد، دولت بايد سرمايه به دست آوردتا بخش اعظم تعليم در افغانستان رايگان باشد و مردم غريب از معارف بهره مند شوند.
• خدمات صحی نیاز به توجه بیشتر دارد. شفاخانه های سابق باید بهتر تجهیز شوند و برای اعمار شفاخانه های جدید از بودیجه ملی و کمک های خارجی استفاده شود.
• باید ترکیز بیشتر بر شفاخانه های دولتی باشد، تا تداوی به صورت رایگان صورت بگیرد. شفاخانه ها و سایر مراکز صحی شخصی باید تحت نظر جدی وزارت صحت عامه قرار بگیرد و برای آنها لوایح و طرح های جداگانه ترتیب و عملی کند. این مراکز باید به صورت خودسر عمل نکنند باید به وزارت جوابده باشند.
• جلو واردات دواهای غیرمعیاری گرفته شود و فابریکه های دواسازی سابقه مانند هوخست باید هرچه زودتر فعال شود و در کنار آن سکتور خصوصی باید برای رسیدن به این هدف تلاش کنند، زیرا کشورهای خارجی نیز علاقمند کمک در این بخش هستند.
• در کنار سایر تکس ها، اگر تکس صحی نیز رایج شود، می تواند در بخش تداوی رایگان موثر واقع شود. مانند کشورهای غربی (خصوصا انگلستان) که برای خدمات صحی یک رقم بزرگ را در نظر میگیرند و این نتیجه ترویج تکس صحی می باشد.
صحت، در کنار تعلیم یکی از اولویت های ماست. تبعیض و امتیاز در تداوی مریضان قابل تحمل نیست. غریب و غنی باید از صحت خوب برخوردار شوند و همه خدمات طبی به دسترش شان به طور مساوی قرار داده شود. هرگاه خدا بخواهد و ما در انتخابات کامیاب شویم، به تدابیر وقایوی صحی اهمیت و امکانات بیشتر می دهیم. البته تدابیر معالجوی را نیز مدنظر داریم. ما از رساندن خدمات رایگان طبی به مردم نیازمند کشور نظارت می کنیم.دکتوران، کلينیک ها و شفاخانه های دولتی موظف خواهند شد که خدمات همسان و رایگان را برای هموطنان نیازمند برسانند. این خدمات با کیفیت خواهد بود. داکتر و دوای موثر حق مریض است و ما با تمام امکانات از این حق پشتیبانی می کنیم.
