کابل(پژواک،٢١ جوزا ٩٢): برخى بيشتر باشندگان ولايت ميدان وردک خواهان پروژه هاى بنيادى باسازى، قيريزى سرک ها، بازاريابى براى محصولات زراعتى ، پوهنتون دولتى ، اعمار بندها آب و به ويژه ترميم بند برق چک هستند.
 
نجيب الرحمن باشنده قريۀ قولک ولسوالى چک اين ولايت مى گويد که مسوولين ادارۀ ولايتى و مرکز از چند سال گذشته مکرراً تعهد مى سپارند که بند برق چک اعمار مى نمايند؛ اما تاکنون هيچ کار صورت نگرفته و  اين بند در وضعيت سابقه قرار دارد .
 
وى در مورد به آژانس خبرى پژواک گفت :((وعده ها مکرراً صورت ميگيرد، بند برق چک ، بند پنجم برق به سطح کشور است که با اعمار آن به تمام مناطق برق داده ميتواند و حتى يک زمان به شهر کابل نيز برق  مى   داد .))
 
منبع افزود که کار قيريزى سرک اين ولسوالى در نيمه مانده ،از دشت توپ تا قريۀ امبوخاک اين ولسوالى پخته شده ؛ اما متباقى آن خامه است ، بخش هاى سرک قيريزى نيز آخر ازبابت رفت و آمد موترهاى بابرى گچ تخريب گرديده است .
 
باشندگان قريۀ بمبايى همين ولسوالى خواهان توجه و امکانات بيشتر دولت به شفاخانۀ شيرخانه هستند و مى گويند که اين شفاخانۀ چند سال قبل به سطح ولايت فعاليت داشت ؛ اما اکنون ادارات کمک دهنده و دولت به آن توجه ندارد .
 
برخى بيشتر باشندگان اين ولايت مصروف زراعت هستند و نيازى هاى ابتدايى زندگى خود از همين راه فراهم ميسازند؛ اما تعداد زياد  دهاقين خواهان بازار يابى براى محصولات زراعتى و سردخانه هاى هستند .
 
خيرالله يکى از دهاقين سلطان خيل ولسوالى سيدآباد مى گويد که برخى بيشتر دهاقين اين ولسوالى باغات ميوه هاى مختلف در مزراع خود ايجاد کرده ؛ اما اين که بازار مناسب و سردخانه ها براى نگهدارى محصولات زراعتى  ندارند، پس  مجبور ميشوند که محصولات خود در کابل به قيمت پايين به فروش برسانند .
 
وى به آژانس پژواک گفت :"سيب وردک در تمام کشور نامدار است ؛ اما تجاران در فصل آن از مجبوريت آنها استفاده کرده و آن را به قيمت دلخواه شان از باغداران ميگيرند."
 
فضل کريم يکی از معلمين ولسوالى نرخ اين ولايت نيز هچمو شکايت دارد و مى گويد که بخش اعظم زمين هاى زراعتى اين ولسوالى باغات سب و زردالو تشکيل کرده و حاصلات آن تا وقت مناسب به علت نبود جا هاى مناسب نگهدارى کرده نمى تواند و مجبور ميشود که بجاى ضايع شدن آن را با قيمت پايين عرضه نمايد .
 
وى افزود ، اگر مسوولين ولايتى و موسسات کمک دهنده دربخش جاهاى نگهدارى محصولات زراعتى اقدام نمايند و دواهاى مناسب براى دهاقين توزيع نمايند، پس از زحمات خود چند برابر مفاد به دست خواهد آورد .
 
جعفر محصل پوهنځى ساينس پوهنتون کابل و باشندۀ ولسوالى جلريز اين ولايت مى گويد که برخى بيشتر جوانان اين ولسوالى بيکار هستند و دولت بايد از سفر آنها به کشورهاى خارجى جلوگيرى نمايد .
 
به گفتۀ وى، ادارۀ محلى بيشتر به مرکز توجه دارد و لازم است ، تا جوانان مناطق دور دست در حرفه ها  و پروژه هاى مختلف آموزش دهند، تا بار دوش جامعه نگردد .
 
جعفر به آژانس پژواک گفت که تعداد مکاتب در اين ولايت بيشتر است ، همه سال صد ها تن از صنوف ١٢ فارغ ميشوند ؛ اما در امتحان کانکور بى نتيجه مى مانند ، پس لازم است ، تا مراکز و ليسه هاى حروفى و مسلکى براى آنها ايجاد گردد که آنان بدون خواندن پوهنتون صاحب يک مسلک و حرفه شوند .
 
وى همچنان ايجاد پوهنتون دراين ولايت از نيازى هاى مهم خواند و افزد :" پوهنتون براى اين ولايت در زمان حليم فدايى والى اسبق ميدان وردک منظور شد؛ اکنون نه والى صاحب ، نه وکلا شوراى ولايتى و پارلمان در قيصه آن هستند ، چرا اين ولايت پوهنتون داشته نباشد .؟"
 
 محمدجاويد احمدی باشندۀ ولسوالى جغتو که ٢٧ سال عمر دارد ‎، مى گويد که در ده سال گذشته تنها برنامه همبستگى ملى بود که نه تنها مردم اين ولسوالى ، بلکى باشندگان تمام ولسوالى ها از آن استفاده کرده ، پروژه هاى ديگر نمايشى بود و در زندگى مردم چندان تغيير را به وجود نه آورده است .
 
وى به آژانس پژواک گفت که مخالفين مسلح محلى نيز با اين برنامه مخالفت ندارند، خود وى از وزارت احيا و انکشاف دهات ميخواهد، تا به کارهاى خود در اين ولايت جنگ زده و عقب مانده توسعه بخشد و مراحل ديگر برنامه همبستگى ملى در مناطق و ولسوالى هاى دور دست هر چه بيشتر عملى نمايد.
 
 يکى از کارمندان رياست زراعت اين ولايت به شرط نگرفتن اسمش به آژانس پژواک گفت که ولايت ميدان وردک يک ولايت عارى و صفا از کشت کوکنار است ؛ اما امتيازات و پروژه هاى که در مورد به اين ولايت اختصاص شده ، تنها در مرکز و ولسوالى هاى بهسود و جلريز داده شده است .
 
وى در مورد افزود:"دولت بايد از رفتار دوگانه  خود دارى نموده و با دهاقين ولسوالى هاى دور دست و مناطق نا امن در بخش تخم هاى اصلاح شده ، دواهاى زراعتى و بازيابى محصولات زراعتى همکارى نمايد ."
 
درمجمع گفته ميتوانيم که تامين امنيت، تطبيق پروژه هاى بنيادى، توجه به زمين هاى زراعتى و زندگى دهاقين بر ولايات مرکزى کشور تاثير مثبت دارد و از سوى ديگر از بيجا شدن باشندگان اين ولايت به کابل و ساير  شهر هاى بزرگ کشور جلوگيرى کرده ميتواند ، زيرا  هر پيشرفت مثبت در اين ولايت برکابل  نيز تاثير دارد .