کابل (پژواک،٦سنبله ٩٤): رييس شوراى ولايتى زابل می‌گوید اگر تعداد نيروهاى امنيتى اين ولايت بيشتر نشود، چهار ولسوالى تحت محاصرۀ این ولایت، به دست طالبان سقوط خواهد کرد.
عطا جان حق بيان رييس شوراى ولايتى زابل، در مصاحبۀ اختصاصى با آژانس خبرى پژواک در کابل گفت که زابل، از ١٣ سال بدينسو يکى از ولايات ناامن در جنوب کشور می‌باشد.
به گفته وى، در حال حاضر چهار ولسوالى (دايچوپان، نوبهار، شملزى و اتغر) از جمله ناامن ترين ولسوالى هاى اين ولايت می‌باشد و درمحاصره مخالفان مسلح قرار دارد.
به گفته وى، اگر توجه جدى صورت نگيرد و تعداد نيروهاى امنيتى در اين ولسوالى ها بيشتر نشود، احتمال آن می‌رود که اين چهار ولسوالى به دست مخالفين مسلح دولت سقوط کند.
حق بيان گفت: "تشکيلات نيروهاى پوليس ملى در زابل، نسبت به تهديدات موجود ناچيز است؛ در هرکدام اين چهار ولسوالى، تشکيل پوليس ملى به حدود ٣٠ تن مى رسد که با چنين تشکيل در يک ولسوالى دوردست، تامين امنيت کارى مشکل است."
وى خاطرنشان کرد که اين مشکل را با رهبران حکومت وحدت ملى، نهادهاى امنيتى و شوراى امنيت ملى شريک ساخته و از آنها خواسته است تا تعداد نيروهاى امنيتى در اين ولايت به خصوص ولسوالى هاى ناامن را بيشتر سازند.
به گفته او، مقام‌هاى حکومت گفته اند که در مورد افزايش تعداد نيروهاى امنيتى در زابل اقدام می‌کنند؛ اما تا حال عملاً در اين راستا کارى نکرده اند.
پژواک تلاش نمود تا در مورد با مقام‌هاى وزارت امور داخله گفتگو نمايد؛ اما تماس با آنها برقرار نشد.
حق بيان، تلاش هاى نيروهاى امنيتى زابل را ستايش نموده گفت که اين نيروها توانسته اند بعد از خروج نيروهاى خارجى از زابل، وضعيت امنيتى اين ولايت را چون گذشته نگهدارند.
به گفته او، شوراى ولايتى تلاش دارد تا فاصله ميان دولت و مردم را از بين ببرد؛ زيرا تامين امنيت بدون همکارى مردم با دولت و نيروهاى امنيتى ممکن نيست.
او علاوه کرد: "در جريان چند ماه گذشته، عمده ترين فعاليت شوراى ولايتى زابل نيز همين بوده که فاصله ميان دولت و مردم را از بين ببرد و به همين منظور اعضاى شوراى ولايتى، به اکثريت ولسوالى ها سفر نموده، علماى دين، متنفذين قوم و مردم عام را به همکارى با دولت دعوت نموده اند."
رييس شوراى ولايتى زابل گفت که در اکثريت ولسوالى ها، شوراهاى قومى و شوراهاى علما را ايجاد نموده تا با دولت در تامين امنيت و عرصه هاى ديگر همکارى داشته باشند.
ولايت زابل؛ از شرق با ولسوالى ناوه غزنى، ولسوالى تروۀ پکتيکا و خط ديورند، در شمال با ولايت غزنى، در غرب با ولايت کندهار و بعضى مناطق ارزگان و در جنوب با ولايت کندهار همسرحد است و علاوه بر مرکز، يازده ولسوالى دارد.
