سرپل (پژواک ۲۹ ثور ۹۴): قوماندان امنیه سرپل، با ابراز نگرانی از وضعیت امنیتی این ولایت می‌گوید که سرپل از چهار سو هدف حملات تروریستی قرار دارد و وضعیت آن به مراتب بد‌تر از بدخشان و کندز است.
پاسوال نورحبیب گلبهاری، قوماندان امنیهٔ ولایت سرپل، این موضوع را در گفتگو با آژانس خبری پژواک بیان کرد.
وی گفت: «سرپل یک ولایت نا‌امن است؛ اینکه ما صدای خودرا بلند نمی‌کنیم وفریاد نمی‌زنیم به این معنی نیست که سرپل امن است. وضعیت امنیتی در کندز وبدخشان نسبت به سرپل بهتر است و این ولایت ازچهارطرف مورد حملات هراس افگنانه قرار دارد.»
گلبهاری افزود: «در دیگر ولایات حداقل جنگ یک طرفه است وسمت وسوی حملات دشمن معلوم است. این جنگ‌ها در مرکز ولایت و ولسوالی‌های کوهستانات، سانچارک، گوسفندی، سوزمه قلعه، صیاد، مسیر راه جوزجان سرپل وسرپل- سانچارک است و همیشه نیروهای امنیتی درنبرد با مخالفین مسلح قرار دارند.»
این مسؤل ارشد امنیتی با بیان اینکه وضعیت کنونی سرپل را با حکومت مرکزی در میان گذاشته است، تصریح کرد که هنگام ضرورت، نیروهای امنیتی محلی از حمایت هوایی داخلی برخوردار نیستند و حتی نیروهای خارجی هم کمک نمی‌کنند.
قوماندان امنیه با تاکید گفت: «ما با نیروهای موجود خود، فقط وضعیت را به همین شکل کنونی حفظ کردیم، اما با وجود این اقدامات، هیچ گاه نیرو‌ها درسرپل تشویق، تقدیر ویا تشکر نشده‌اند.»
نامبرده با اشاره به اینکه مخالفان مسلح در داخل شهر سرپل نیز ارتباطاتی دارند، خاطر نشان کرد که در حال حاضر این ولایت از سرحد با فاریاب، جوزجان، بلخ و غور با تهدید جدی مواجه است.
پاسوال نورحبیب گلبهاری، در ادامه گفت که نیروهای امنیتی این ولایت اکنون در حالت دفاعی قرار دارند و در صورت کمک حکومت مرکزی، تهاجم خود را بر مواضع مخالفان مسلح آغاز خواهند کرد.
محمد نوررحمانی، رئیس شورای ولایتی نیز از وضعیت امنیتی این ولایت ابراز نگرانی کرد و گفت: «ازروزی که نا‌امنی‌ها درسرپل گسترش پیداکرده، ما مسؤلیت خود را انجام دادیم اما تا اکنون از سوی حکومت مرکزی هیچ اقدامی صورت نگرفته است و نیروهای امنیتی ما در حالت دفاعی قرار دارند.»
بر پایه معلومات نامبرده، شمار نیروهای امنیتی سرپل از سال ۱۳۸۴، تغییری نکرده است در حالی که در آن زمان این ولایت امن بود و اکنون نا‌امن شده است.
عبدالاحمد، رئیس امور مهاجرین سرپل به پژواک گفت که بیش از ۲۴۰۰ خانواده به دلیل نا‌امنی در مناطق مختلف سرپل آواره شده‌اند و به مرکز این ولایت آمده‌اند.
وی افزود که در حال حاضر از این تعداد، تنها ۳۰۰ خانواده تحت پوشش این اداره قرار دارد و به آنان کمک می‌شود.
نورالله، یک تن از کسانی که به این دلیل از قریه قزقلعه ولسوالی صیاد با هفت عضو خانواده‌اش آواره شده است، گفت که در شرایط بسیار بد در یک خانه کرایه‌ای در مرکز ولایت زندگی می‌کند.
وی گفت که از دولت می‌خواهد با رسیدگی به وضعیت کنونی، به مشکلات بیجاشدگان توجه نماید.
ملا غوث الدین، باشنده قریه شیرم‌ها نیز که قبلا عضو پولیس محلی بوده است، گفت که نا‌امنی سبب شده است که قریه‌اش را رها کند و برای نجات خود و اعضای خانواده‌اش به مرکز ولایت کوچ کند.
