نيلى (پژواک،١١ سنبله ٩٣): مردم دايکندى پيام دارند که به تنش هاى انتخاباتى و قدرت طلبى پايان داده شود و رييس جمهور آينده، به حل مشکلات آنها بخصوص امنيت، برق، سرک و ايجاد فابريکه ها اقدام کند.
دور اول انتخابات در ١٦ حمل و دور دوم در ٢٤ جوزا برگزار شد؛ اما بنابر اختلاف بين ستادهاى انتخاباتى، تا حال نتيجۀ نهايى اعلام نشده و روند تفتيش آرا از چند روز بدينسو بدون حضور ناظران دو نامزد انتخاباتى، از سوى کميسيون انتخابات تحت نظارت ملل متحد ادامه دارد.
مذاکرات سیاسی بین دو نامزد ریاست جمهوری، بخاطر ایجاد حکومت وحدت ملی جريان داشته و تنها اختلاف روى صلاحيت رييس اجرايى بين طرفين باقى مانده است؛ اما ديروزستاد انتخاباتی داکتر عبدالله هشدار داد؛ اگر تا ٢٤ ساعت دیگر خواست های "معقول" آنان پذیرفته نشود، روند گفتگوهای سیاسی برای ایجاد "حکومت وحدت ملی" را ترک خواهند کرد.
طولانى شدن روند انتخابات، کشور را با چالش هاى اقتصادى، امنيتى و غيره روبرو ساخته و مردم دچار نگرانى و سردرگمى شده اند.
مردم دايکندى، از طولانى شدن پروسۀ انتخابات انتقاد نموده مى گويند که جنجال هاى انتخاباتى، مردم را به ستوه آورده است.
قربان افشار يکتن ازهوتلداران بازار نيلى مرکز دايکندى، در مورد اينکه از رييس جمهور آينده چه ميخواهد؟ گفت: "کدام ریيس جمهور؟ اینها همه اش در جنجال، تقلب و کشمکش اند؛ مردم به داد و فغان آمده، جنگ و بد بختی از یکطرف و بیکاری از طرف دیگر مردم را به تنگ نموده و نمیشه که به اينها ریيس جمهور گفت! مردم به داد وفغان آمده."
وى افزود که هيچکدام اينها را نمى توان رييس جمهور گفت؛ اينها فقط چوکى مى خواهند، بايد مردم تظاهرات کنند و يک نفر بيطرف را تعيين نمايند که مردم آرام شوند.
افشار علاوه نمود که ریيس جمهور آينده بايد به مردم کار پيدا کند، فابريکه ايجاد نمايد و بدون تعصب با هرقوم و قشر برخورد کند و عدالت را در نظر بگيرد.
بوستان باشندۀ ديگر دايکندى گفت که هرکس تلاش دارد قدرت را بگیرد؛ نامزدان بايد به چالش ها پايان بدهند و ديگر مردم را بدبخت نکنند.
اين دکاندار گفت که قيمت يک کيلو گاز در دايکندى، به ٨٠ افغانى رسيده؛ حالا آنکه قبل از تنش هاى انتخاباتى ٤٠ افغانى بود.
بوستان افزود: "ماره گشنگی کشته و از ریيس جمهور جديد خواهش ميکنم که به ما مردم غریب و بیچاره خدمت کنه."
شیرحسین محمدی باشندۀ ديگر دايکندى گفت که نظر هرکس فرق دارد؛ اما وى از همه اولتر امنیت وبعد از امنیت، برق و تحصیل مى خواهد.
محمدى افزود: "ما برق نداريم، اگر برق ميداشتيم، میتوانستیم خیلی از فابریکه های تولیدی را، راه اندازى کنيم که هزاران تن صاحب کار شده و سطح بيکارى پايين آمده و در نهايت از بين ميرفت."
اين جوان، از رييس جمهور آينده خواست که به امنيت، تحصيل و برق و ساخت فابريکه ها توجه جدى کند.
دايکندى ولايت کوهستانى و صعب العبور است و سرک قير ندارد و مشکلات مواصلاتى مردم را با چالش مواجه کرده است.
نعمت الله موسوى يکتن از فرهنگيان دايکندى گفت: "سرکهاى ما خيلى خراب است، به رييس جمهور آينده پيام دارم که شاهراه گردن ديوار را بسازد و قير کند تا از يکسو به مردم کار پيدا شود و از سوى ديگر، باعث رشد و شگوفايى اقتصاد مردم گردد."
سرک گردن دیوار که حدود ٧٠٠ کیلومتر طول دارد، از منطقۀ گردن دیوار ولسوالی حصۀ اول بهسود ولایت میدان وردک آغاز و از بامیان، دایکندی وغور به هرات وصل ميشود.
وزارت ماليه، سال گذشته گفته بود که دولت برای پروژه های بزرگ مثل گردن دیوار، که به ٨٠٠ میليون دالر امریکایی ضرورت دارد، بودجه ندارد و باید که برای تطبیق این نوع پروژه ها قرض گرفته شود.
نامزدان در وقت کمپاين انتخاباتى در دايکندى وعده داده اند که سرک گردن ديوار را که باعث رونق توريزم ميشود، اعمار خواهند کرد.
باقر محمدى باشندۀ ديگر دايکندى گفت: "از رييس جمهور آينده، اول امنيت و دوم سرک ميخواهيم؛ مشکل راه آنقدر زياد است که در زمستان، يک هفته بخاطر برف در کوتل قوناق گير ميمانيم."
عید محمد تمزانی از ولسوالى گيزاب گفت: "مه از ریيس جمهور آينده، بازسازی راه ها ره میخایيم، ما مال از قندهار مياريم، مگر سرکها خراب اس و امنيت نيس."
اين دکاندار افزود که در راه، مخالفان مسلح و افراد خودسر، از موترهاى باربرى و اموال دکانداران پول مى گيرند و اگر پول ندهند، اذيت و لت و کوب مى شوند.
دختران و زنان خواهان، رفع خشونت عليه خود هستند.
کيمیا هدایت یکتن از محصلین انستیتيوت زراعت و وترنری دايکندى، از زعيم آينده خواست که به حقوق زنان توجه داشته باشد و خشونت علیه زنان را از بین ببرد.
وى افزود: "مه از ریيس جمهور جديد میخواهم که به محصلان توجه کند؛ چون پوهنتون ما نیمه عالی است، آنرا به پوهنتون عالی تبديل کند و ما را به پوهنتون هاى عالى معرفى نمايد؛ در کنار آن براى ما ليليۀ مجهز مهيا نمايد."
