نيلى(پژواک،٢٤ جوزا ۹۳): يک پيره زن، ساعت ها پياده به يکى از مراکز رايدهى ولايت دايکندى آمده و به اميداين راى داده است که زعيم جديد، برای نواسه هايش مکتب بسازد و آنها تعليم يافته به بار آيند.
اين زن، از قريۀ ميش تا نصف راه در مرکب و بقيۀ آنرا پياده پيموده و در مرکز انتخاباتى شهر نيلى مرکز دايکندى، راى داده است.
ساراى ٦٠ ساله از راهى که آمده، سرک موتر رو وجود ندارد و در آفتاب سوزان، چهار ساعت پياده روى نموده است.
وى که از نعمت سواد محروم بوده و بعد از راى دادن در زير سايۀ درختى خسته نشسته بود، کارت و انگشت رنگ شدۀ خود را نشان مى داد، به آژانس خبرى پژواک گفت: "مه ايقدر درد و رنجه که کشيديم بخاطرى اس که دولت، برى نواسه هايم مکتب بسازه و معلمين فهميده مقرر کنه."
دايکندى از جملۀ ولايات مرکزى است که سرک قير در آن وجود ندارد و مردم بخصوص در بخش معارف(کمبود تعمير مکاتب و معلمين مسلکى) و صحت با مشکلات جدى دست به گريبان اند.
سارا که  لباس هايش خاک آلوده شده و کمرش خميده بود و درست ايستاد شده نمى توانست، درحاليکه عرق جبينش را پاک ميکرد و چهره اش از اثر گرمى دود کرده بود، افزود که راى دادن، حق مرد و زن است و پير و جوان مطرح نيست.
اين خانم مُسن علاوه کرد که هشت پسر و دختر دارد، پسرانش زمين را آبيارى ميکردند و بعدتر، جهت راى دادن به مرکز رايدهى مى آمدند؛ وى با يک همسايۀ خود که زودتر به مرکز رايدهى مى آمد، با عجله آمده و راى داده است.
وى که شوهر خود را چهار سال قبل از دست داده، گفت: "اميد وارم که پادشاه آيندۀ ما رنج و تکليف مردم و پيره زنها ره ببينه و وطنه از نا امنى نجات بته."
اين زن افزود که در دايکندى امنيت تامين است؛ اما در بعضى ولايات، مادران زيادى به علت جنگها و انفجار و حملات انتحارى، در سوگ فرزندان شان مى نشينند و اين مصايب، اطفال بيشمارى را يتيم و بى سرپرست مى سازد.
سارا در مورد اينکه چگونه دوباره به قريه برخواهد گشت؟ گفت: "با همسايه و عروسم که يکجاى راى داديم، باز هم پياده ميريم و ديده شوه که اگه ده راه خر(مرکب) پيدا شوه، توسط آن به خانه بريم."