زرنج (پژواک،٢٠ميزان٩٤): وضعيت رسانه ها در نيمروز، نگران کننده بوده و به همين علت، شبکه هاى رسانه اى ايران در برخى ساحات اين ولايت قابل دسترس است، که فرهنگ افغانى را متاثر مى سازد.
در نيمروز روزنامه وجود ندارد و اوضاع داغ روزمره به دسترس مردم قرار نمى گيرد.
راديوهاى خصوصى "نوا" و "آرمان" از کابل در نيمروز نشرات دارد و خبرهاى کابل رانشر ميکند.
راديوهاى خصوصى"دوست"، "سيستان" و "بارک" صرف آهنگ نشر مينمايد که بعضاً بر نامه هاى تفريحى دارد و ازاخبار و مطالب خبرى نيست.
تلويزيون محلى خبرهاى دولتى و نشريۀ "نيمروز" مربوط رياست اطلاعات و فرهنگ،  در يک ماه صرف يک مرتبه چاپ مى شود که مختص به پاليسى دولت است.
مردم نيمروزشکايت دارندکه وضعيت رسانه هانگران کننده بوده وبه همين علت اکثراً ازگزارشات و مطالبى که مشکلات مردم راانعکاس بدهد، بى خبرمى مانند.
آنان شکايت دارندکه همين وضعيت، سبب شده است که مردم مجبورميشوند که ازشبکه هاى رسانه اى ايران استفاده نمايند.
عطاءالله باشنده ولسوالى چهاربرجک گفت: "متاسفانه درولسوالى مانه رسانه چاپى ونه صوتى و تصويرى وجود دارد ومامجبوريم که شبكه هاى راديويى و تلويزيونى ايران را بشنويم و ببينيم. "
وى به پژواک گفت كه اين باعث شده است که آنها ازيکسو از رويداد هاى مهم ولايت و كشور خود بى اطلاع باشند وازسوى ديگر مردم از فرهنگ بيگانه متاثر ميشوند.
نيمروز با ايران سرحد دارد و ايران بخاطر پوشش نشرات خود در مناطق مختلف، آنتن هاى قوى نصب نموده كه نشرات پنج شبكه تلويزيونى آن کشور در نيمروز به آسانى قابل دريافت است.
درکنار فعاليت فرهنگى، تومان ايرانى ازسالهاى متمادى بدينسودر ولايات نيمروز، فراه وهرات مروج است، که ضربۀ اقتصادى به کشور پنداشته ميشود.
نجيب الله يکتن ازفرهنگيان نيمروز گفت که نشرات رسانه هاى ايران، مسايل وموضوعات مربوط به كشورخود رانشر مينمايد وطبيعى است که نشرات اين رسانه ها برمردم نيمروز، ازحيث تهاجم فرهنگى اثرگذار است.
اين قلم به دست افزود که رسانه هاى چاپى بخاطرضعف اقتصادى از كار افتاده و رسانه هاى صوتى (راديوها) ، تجارتى شده  است.
وى گفت که اين راديوهابخاطرجلب اعلانات تجارتى، بدون پخش چند آهنگ وفكاهى چيز ديگرى  نداشته و ازهمين جهت، نقش رسانه ها دراين ولايت به حساب صفر است.
مردم نيمروز ميگويند که بايدرسانه هاى چاپى، تصويرى وسمعى اى وجود داشته باشندکه مردم از رويداد ها ومشکلات ولايت خود روزمره آگاهى پيدا نموده، صداى خودرابلند کنندواين صدابه گوش مقامات دولتى برسد و درحل آن اقدام شود.
آنها مى افزايند که دولت بايد رسانه هاى چاپى را كه متوقف شده، تقويت کرده و راديو هاى محلى را وادار كند که مشكلات مردم و رويداد هاى مهم  نيمروز را انعكاس بدهند.
محمود يكتن ازجوانان گفت: "ما ازاخبار ولايت خود هيچ آگاهى نداريم ، غيراز تدوير محافل رسمى كه ازسوى دولت به مناسبت هاى خاص داير ميشود وازسوى رسانه هاى دولتى پخش ميگردد. "
اين باشندۀ زرنج مرکزنيمروز، به آژانس خبرى پژواک گفت که رسانه هايى كه جواز فعاليت گرفته وبايد فعاليت داشته باشند، درصورتى که مشکلات مردم اين ولايت را نشر نکنند، بايد جواز شان گرفته شود.  
در سال هاى اخير، رسانه چاپى از قبيل "صداى نيمروز"، "قلم وبيان "، "ستاره سيستان" ، "هنگين"، "غوړيدلى" ، "غوټى"  و" نداى جوان" از فعاليت بازمانده اند.
هنگين به زبان بلوچى "خانه " را گويند وساير رسانه ها به درى چاپ ميشد. ماهنامۀ قلم و بيان،  مطالب دينى و ديگران موضوعات اجتماعى، سياسى و فرهنگى را بازتاب ميدادند.
 بشير احمد مسوول ماهنامه قلم و بيان گفت که اين ماهنامه، بيش از يکسال فعاليت داشت و در هر ما ٥٠٠ شماره چاپ و توزيع مى گرديد.
وى افزود: "گرچه مطالب و مضامين را هموطنان بطور رايگان به ما ميدادند؛ چون ما امكانات چاپ را نداشتيم و مجبور بوديم در بازار چاپ نماييم؛ اما چاپ آن گران تمام ميشد، مجبور شديم که ماهنامه را متوقف کنيم."
بشير احمد افزود که  يک شماره، بيش از ٢٠ افغانى تمام ميشد؛ اما در بازار ١٥ افغانى هم عرضه نمى شد. از سويى هم هيچ نهادى با آنها کمک نکرد تا بالاخره ناگزير شدند که دروازۀ آنرا ببندند.
ماهنامۀ "ستارۀ سيستان" و مجلۀ "غوړيدلى" که مطالب مربوط به زنان را انعکاس ميدادند نيز از سه سال بدينسو، به علت مشکلات اقتصادى، از فعاليت باز مانده است.
سهيلا يکى ازکارمندان رياست امور زنان نيمروز گفت که اين رسانه ها مشکلات زنان را بازتاب ميدادند؛ اما اکنون کدام رسانه چاپى مربوط زنان وجود ندارد و اين يک خلاى بزرگ شمرده ميشود.
وى افزود: "زنان ودختران درنيمروز مورد خشونت هاى خانوادگى قرار ميگيرند و همين رسانه ها است که به مردم ذهنيت ميدهند تا خانواده ها از خشونت دست بردارند. "
 يک کارمند رياست اطلاعات وفرهنگ نيمروز که نخواست اسمش ذکرشود، گفت: "گفته مردم درست است، در نيمروزغير ازتلويزيون محلى، هيچ منبع خبررسانى وجود ندارد ومردم از اوضاع و احوال ولايت كاملاً بيخبر اند. "
وى كه روزنامه "خِرد"رامطالعه مى كرد، افزود که اين روزنامه درماه حوت سال گذشته در كابل چاپ شده، ولى متاسفانه امروز بدستش رسيده؛ درحاليكه روزنامه است و بايد در همان روز يا حداقل دو روز بعد برسد؛ اما اينک ازآن هفت ماه ميگذرد.
امان الله هاتف سرپرست رياست اطلاعات وفرهنگ نيمروز گفت که دراين رياست، ماهنامه  اى به نام "نيمروز" نشرمى شود كه درهرماه ٤٠٠جلد چاپ  ميگردد. دوصدجلد به مركز نيمروز و دو صد جلد ديگر به وزارت و تمام رياست هاى اطلاعات و فرهنگ ارسال مى گردد.
وى گفت که رسانه هاى چاپى در نيمروز فعاليت چشمگيرى ندارند و علت آن مشکلات اقتصادى است.
به گفتۀ هاتف، رسانه هاى صوتى بخاطر همين مشكلات اقتصادى به كمبود كادر ومشکلات فنى دچار اند و بدين خاطر، مضامين شان خيلى دلچسپ نيست.
گفتنى است که چندى قبل، مسوولان ودست اندرکاران رسانه های چاپی در فاریاب و باميان گفته بودند که تمامی جراید ونشریات چاپی، با رکود مواجه گردیده تا حدى که برخى از اين جرايد، درکبابى ها و ماهى فروشى ها استفاده ميشود.
آنان، عدم حمایت دولت ازرسانه های آزاد، نبود امکانات مالی و چاپخانه، ضعف فرهنگ نشريه خوانی را، از عوامل اصلی رکود رسانه های طباعتی درين ولايات ميخواندند.
وزارت اطلاعات وفرهنگ ميگويد که بعد از سقوط حکومت طالبان(١٤ سال قبل)، در بخش رسانه يى تحول بزرگ ايجاد شده و تعداد رسانه هاى تصويرى، سمعى و چاپى، به  حدود ١٤٠٠ ميرسد که بيش از ١٥٠ راديو و ٥٠ تلويزيون شامل آن است.