Marjan, a symbol of courage against Taliban in Uruzgan

کابل (پژواک، ٢٨حمل٩٢): "شجاعت و مقاومتم در برابر طالبان، بزرگان قوم را متوجه ساخت که برایم پیشنهاد نامزد شدن درانتخابات شورای ولایتی را نمایند."
اين گفتۀ مرجان، يگانه زن درشوراى ولايتى ارزگان است که توانسته باتحمل مشکلات فراوان و مبارزه با دیدگاه های سنتی جامعه، به شورای ولایتی راه يابد.
ارزگان ازجمله ولایات ناامن درکشوراست که به دلیل کمبود زمینه های آموزشی ونگرانی ازکمرنگ بودن مشارکت زنان درعرصه های مختلف اجتماعی به ویژه همسرحدبودن با ولایات ناامن دیگر، همواره از آن در رسانه ها نام برده میشود.
خبرنگار پژواک، بامرجان که سرتا به پا نشانه ای از یک زن مدرن دراو دیده نمیشود؛ درحالیکه کمره دیجیتل را به دست گرفته و مصروف تصویربرداری از یک گردهمایی زنان در کابل بود، وارد صحبت شد.
اين گردهمايى دو روزه، تحت عنوان (کنفرانس ملی زنان درسیاست)، ديروز با شرکت  ٢٠٠زن و دختر از سوى انستیتيوت ديموکراتیک ملی NDI پايان يافت و زنان حضورشان را درعرصه فعالیت های سیاسی و انتخابات، کمرنگ عنوان کردند و خواستار توجه در اين راستا گرديدند.
مرجان با وجودى که پنجاه بهارزندگى را پشت سرگذاشته؛ اما خانم با هوش و باقامت استوارو بلند به نظر مى رسد.
وى که چادر سیاه گلدوزی، لباس گلداربخمل و گیبی چين دار به تن داشت، خودرا ازقوم کوچی ساکن شهر ترینکوت مرکز ارزگان معرفی کرد وگفت که هیچگاه تصور نمیکرد که روزی بتواند فراتر از ولایتش برای اعاده حقوق زنان، دادخواهی و کار نمايد.
اين يگانه زن در شوراى ولايتى، با آنکه سواد ندارد اما می گوید که با درک اهمیت تعلیم و بنابر سعی وتلاش، میتواند یگان چیزبنویسد؛ زیرا وظیفه اش ایجاب میکند تا خواسته ها ومشکلات مردم ولایتش را با مقامات حکومتی درمیان بگذارد.
مرجان، ازاینکه چطورتوانست خود را درانتخابات نامزد نماید و برای راه یافتن  به شورای ولایتی با چه مشکلاتی روبرو گرديد؟ گفت که شجاعت ومقاومتش دربرابر طالبان مسلح، بزرگان قومش را متوجه ساخت تا برایش پیشنهاد نامزد شدن درانتخابات شورای ولایتی را نمایند.
وى علاوه نمود که برادر و برادرزاده اش ازاینکه با دولت کارمیکردند، ازسوی مخالفان دولت کشته شدند و ازآن روز به بعد همواره خانوادۀ او مورد تهدید قرارمیگرفت، تا جایى که خودش سه ماه را دریک مخفیگاه خانه اش سپری کرد.
اين عضو شوراى ولايتى، ازمشکلاتی که باخانواده اش طی چندسال اخیرمتحمل شده، ياد نموده، گفت: "سه ماه را ازطرف روز درتهکوی خانه پدرم پنهان بودم و ازطرف شب، پیره میکدم که نشود درحویلی بم دستی بیندازن، بعداً برادرم دیوال خانه را سوراخ کد و مه ده لباس مردانه فرارکدم."
اين خانم افزود که به همکاری برادرومردم محل، به ولایت غزنی انتقال داده شده و در ولسوالی اجرستان با کمین مخالفان مسلح مواجه گرديد؛ اما با همراهانش با سلاح دست داشته اش یکشبانه روزدر برابر طالبان جنگیدند.
مرجان علاوه کرد که زانوهايش دراین مدت به شدت آسیب دیده بود و پس از رسیدن سربازان امنیتی درگیری پایان يافت.
وی مدعی است که پیش ازاین نیز حدود ٩ سال دربرابر طالبان مسلح درارزگان جنگیده است.
این خانم گفت که ازهمین رو درنخست پیشنهاد بزرگان قوم برایش خیلی عجیب معلوم شد و ازاینکه او یک زن است و درضمن چند بارمورد تهدید قرارگرفته، از نامزد شدن به شوراى ولايتى ابا نورزيد.
مرجان گفت: "بزرگان قوم گفتند که درولایت ما زنان ودختران بیچاره بسیار گرفتار مشکلات هستن، شب وروز بیشترشان تلف میشن، شوهران شان کشته میشن، جنگ ودعواها زیاد اس؛ کی به آنان رسیدگی کنه؟"
وی افزود: ازاینکه در ارزگان به نمایندگی اززنان درانتخابات گذشته هیچ نامزد زن ثبت نام نکرده بود، وى بنا به تقاضاى مکرر مردم محل سرانجام تصمیم گرفت که نامزد انتخابات شوراهای ولایتی شود.  
اين خانم علاوه کرد که به حمایت وهمکاری مردم، کمپاین های انتخاباتی را پشت سر گذاشت و بالاخره به شورای ولایتی راه یافت؛ اما بامخالفت هايی نیزدراین راستا روبه روشد که ناشی ازعقاید سنتی، عُرف وعنعنات حاکم دراجتماع بوده وبعضى مردم ميگفتند که در ولايتى چون ارزگان، وکيل بودن يک زن عيب است و کار مناسب نيست.
مرجان گفت که چهارسال قبل زمانی که وکیل نبود، سرپرستی سه پسر نوجوانش را که پدرشان را چند سال قبل ازدست داده بودند برعهده داشت؛ اما پس از آنکه به حيث عضو شوراى ولايتى انتخاب شد، طالبان مسلح پسر ٢٠ ساله اش را ربوده و به قتل رساندند.
وى گفت: "از پسرم که يگانه نان آور خانه بود، دو خانم و اطفال قد ونيم قد بجا مانده و مرگ پسرم آنقدر تکاندهنده بوده، که دچار شوک روحى شده ام."
اين يگانه زن در شوراى ولايتى ارزگان، ازمحدودیت هايی چون نبود اشتغال مناسب برای مردان و دسترسی کم به مراکزصحی در دوران بارداری وهنگام زایمان، حق تعلیم و کمبود زمینه های آموزش برای اطفال و ده ها مشکل ديگرى که باشندگان ارزگان تا کنون به آن دست نیافته اند، ياد نمود.
مرجان افزود که دراین مدت، توانسته با همکاری مقامات ولایتی، پروژه هاى متعدد عام المنفعه را برای زنان عملى نمايد که ایجاد کورس های خیاطی، گلدوزی، دوره های آموزشی کوتاه مدت برای بلند بردن سطح آگاهی و شناسایی مهارت های آنان را دربرمیگیرد.
وى علاوه نمود که حضور فعالش دراجتماع، موجب ایجاد روحیه مثبت و اعتماد به نفس سایر زنان گرديده و امیدهای آنان را به داشتن حق آزادی و مشارکت دراجتماع زنده کرده است.