مهاجرين هلمند مستقر در کابل، اگر چه از اداره کنونى خوش نيستند؛ اما ميگويند که حتماً در انتخابات آينده رياست جمهورى  سهم خواهند داشت.
اين مهاجرين که تعداد آنها به حدود ٨٠٠ خانواد ميرسد؛ در غرب کابل در چهاراهى قمبر زير خيمه هاى کهنه  که  دورادور آن  را  ديوار احاطه نموده اند، زنده گى ميکنند.
اين مهاجرين از دوسال بدينسو از اثر جنگها به کابل مهاجر شده اند.
راپور ذيل درهفته جارى، بر اساس مصاحبه ها با چهار تن از مهاجرين اين کمپ تهيه شده است.
اکثريت جوانان اين خانواده ها بيکار هستند و در چهار اطراف  خيمه ها، دکانها، مسجد، کلينيک و مکتب طور مجموعى  نشسته ميباشد.
همين بيکارى ، حالت اقتصادى آنها  را به اين حد رسانيد که در زمستان گذشته، يک مهاجر طفل خود را به فروختن عرضه داد.
هلمند يکى از ولايات  نا امن است؛ ازجمله  ١١ ولسوالى ٥ ولسوالى آن،  تحت کنترول مخالفين مسلح ميباشد؛ که ماه گذشته در نتيجه  عمليات  (خنجر) دو ولسوالى  آن  (نوزاد و خانشين) آزاد شده است .
مهاجرين جوان: کانديدان بايد پول کمپاين  را به بيچاره ها تقسيم نمايند:
مير علم ٣٠ ساله يک تن  از باشنده گان  کمپ متذکره که پدر شش طفل بوده و باشنده ولسوالى گرشک ولايت هلمند ميباشد؛ از ١٥ ماه بدينسو درين کمپ زنده گى ميکند.
اين جوان، که از بيکارى شکايت دارد، ميگويدکه  اگر چه حکومت براى زنده گى آنها توجه نکرده است؛ اما در انتخابات اشتراک خواهد کرد.
او در اشاره به ٣٩ کانديد گفت:   (( آنها (کانديدان) خو ميفهمند که ما کامياب نمى شويم؛ اما چرا به اين اندازه مصرف  ميکند؟ اين پيسه را به مردم غريب و بيچاره کمک نمايند !))
يک زن: رئيس جمهور آينده غم ما را بخورد.
قدسيه ٤٦ ساله باشنده ولسوالى مارجه، که مادر پنج طفل  است ، ميگويد که تنها شوهرش کارت راى دهى دارد.
اين زن  که بر اثر بمباردمان و جنگها منطقه اصلى خود را ترک نموده؛ در مورد کانديدان معلومات ندارد.
او ميگويد: (( خبر نيستم، که کى پاچاهى ميخواهد؟ اما هر کس که پاچا ميشود پرسان ما را بکند)).
 باشنده سنگين: به کانديد مجاهد راى ميدهم
گل آغا٤٢  ساله ، باشنده ولسوالى سنگين که هفت طفل دارد؛ از بيکارى شکايت ميکند.
او ميگويد که حتماً راى خود را استعمال ميکند: ((سهم ميگيريم، اما راى به کسى ميدهيم که مجاهد باشد.))
گل آغا به شکل گيله اين را هم گفت که در حکومت کنونى به زنده گى آنها کدام توجهى صورت نگرفته است .
عيسى خان: به مهاجرين توجه شود
عيسى خان باشنده قريه گز ولسوالى گرشک که لنگى  سياه به  سر و تکمه هاى گريبانش باز بود، گفت که به علت  بيکارى  زنده گى  من در کابل، بيشتر با  مشکلات مواجه  شد.
او گفت: ((اگر در وطن ما جنگ به پايان برسد؛ کابل را که به قباله هم بدهند والله اگر يک شب هم درينجا باشم !))
 عيسى خان گفت که آنهابه همين هدف در انتخابات شرکت ميکنند، تا يک حکومتى  بوجود بيايد که غم بيجا شده گان را بخورد.
او گفت: (( حال من گفته نمي توانم که پاچاى نو مشکلات ما را حل خواهد کرد يا خير؟ اما باز هم اين يک موقع  است که بدست ما آمده؛ که بايد راى بدهيم .))
به گفتۀ او، در کمپ متذکره، براى اتخابات آينده  تنها مردان کارت راى دهى گرفته اند و به زنان اجازه نداده اند.